Στο μάθημα διερευνάται η σχέση του αρχιτεκτονημένου χώρου με σύγχρονα κοινωνικά ζητήματα. Αφετηρία των μελετών του μαθήματος αποτελεί η θέση ότι χώρος, αρχιτεκτονική, άνθρωπος, κοινωνία, πολιτισμός αλληλεπιδρούν δυναμικά. Έτσι αφενός παθολογίες, προβλήματα ή φαινόμενα που απασχολούν την εποχή μας συνδέονται με τον χώρο στις ποικίλες εκφάνσεις του σε αρχιτεκτονική και αστική κλίμακα, αλλά και αυτός ο αρχιτεκτονικός και ο αστικός χώρος ασκούν επιρροή στις μορφές τις οποίες λαμβάνει η ανθρώπινη δημιουργία και οι τρόποι με τους οποίους οι άνθρωποι σχετίζονται μεταξύ τους. Στο πλαίσιο αυτό εξετάζονται ζητήματα όπως o ιδιωτικός και ο δημόσιος χώρος με τις ενδιάμεσες ποιότητές τους, οι διαδικασίες νοηματοδότησης και η συμβολή του χώρου στην κατασκευή ταυτοτήτων, οι σύγχρονες εκδοχές συλλογικής κατοικίας, η ετερότητα και οι θυρόκλειστες γειτονιές, οι αναπλάσεις, ο αποκλεισμός, ο φόβος, οι χώροι του εγκλεισμού. Ταυτόχρονα υπογραμμίζεται ο χαρακτήρας του εσωτερικού χώρου ως πεδίου κοινωνικών σχέσεων που ξεδιπλώνονται ποικιλότροπα σε συγκεκριμένες χωρικές λειτουργικές κατηγορίες αλλά και στις σύγχρονες εκδοχές του ανοιχτού σε χρήσεις και νοήματα χώρου. Η ερμηνεία αρχιτεκτονικών παραδειγμάτων, υλοποιημένων ή μη, σε συνδυασμό με τη μελέτη του έργου σύγχρονων και παλαιότερων διανοητών υποστηρίζουν μία διεπιστημονική διερεύνηση του αρχιτεκτονημένου χώρου στο μάθημά μας και αναδεικνύουν τη σημασία των κοινωνικών/ανθρωπιστικών επιστημών για τη θεωρία της αρχιτεκτονικής και του χώρου.
- Διδάσκων: Χαρίκλεια Παντελίδου