Το μάθημα στοχεύει στην κατανόηση της σύγχρονης τέχνης ξεκινώντας από τις δεκαετίες 1960 και 1970, που διαμορφώνουν τη μεταμοντέρνα κατάσταση, προχωρώντας στις δεκαετίες - σταθμούς 1980 και 1990 με την εστίαση της τέχνης σε ζητήματα ιδεολογίας, φύλου, φυλής, ταυτότητας και την εισαγωγή του διαδικτύου, και φτάνοντας έως τις μέρες μας με τις διευρυμένες μορφές τέχνης και τα νέα ψηφιακά μέσα. Σκοπός του μαθήματος είναι η εξοικείωση των φοιτητών με τα πολιτισμικά και αισθητικά ζητήματα όπως διαμορφώνονται στη σύγχρονη καλλιτεχνική συνθήκη με δομημένη γνώση του ιστορικού και θεωρητικού πλαισίου τους. Αντικείμενο μελέτης είναι ιστορικά σημεία-σταθμοί στην ανάπτυξη και εφαρμογή των νέων διευρυμένων μέσων, μεθόδων και πρακτικών στην τέχνη και τον πολιτισμό μέσα από μελέτες περίπτωσης και κριτική ανάγνωση θεωρητικών και τεχνοκριτικών κειμένων με ειδικό στόχο την ανάπτυξη κριτικού στοχασμού και λόγου για τη σύγχρονη τέχνη και αρχιτεκτονική.
To μάθημα πραγματεύεται τη συνάφεια και τη συνομιλία του «διευρυμένου πεδίου» της σύγχρονης τέχνης με το θεωρητικό, επιστημονικό, τεχνολογικό, πολιτικό και κοινωνικό πλαίσιο της μετα-βιομηχανικής κοινωνίας του β΄μισού του 20ού και των αρχών του 21ου αιώνα παρακολουθώντας τη μεταβαλλόμενη δυναμική φύση και έννοια της καλλιτεχνικής δημιουργίας με τη διεύρυνση των καλλιτεχνικών μέσων και των ερευνητικών μεθοδολογιών. Το μάθημα δομείται ως εξής: α) θεωρητική εισαγωγική συζήτηση εννοιολογικού πλαισίου κομβικής σημασίας για την κατανόηση της «μεταμοντέρνας» κατάστασης, με συγκριτική αντιπαράθεση «μοντέρνου-μεταμοντέρνου», β) μελέτη περιπτώσεων που αφορούν στη σύγχρονη αρχιτεκτονική και τις εικαστικές τέχνες εξετάζοντας τα διαφορετικά μέσα έκφρασης και τις σύνθετες μορφές τέχνης (εγκαταστάσεις, επιτελεστικές τέχνες, βίντεο-τέχνη, ηχητική τέχνη, οπτική μουσική, οσφρητική τέχνη, τέχνη του διαδικτύου, πολυμεσική τέχνη, biotech art, cyber art, κ.ά.) με έμφαση στη διαμεσικότητα και διακαλλιτεχνικότητα και τον επαναπροσδιορισμό των «παραδοσιακών μέσων», γ) εξέταση της θεσμικής διάστασης των καλλιτεχνικών φαινομένων με έμφαση στη σχέση της σύγχρονης τέχνης με τη θεσμοποίηση, την εμπορευματοποίηση, τη διάχυση των ορίων και την αλλαγή ρόλων στον Κόσμο της Τέχνης, όπως συγκροτείται με την κουλτούρα των νέων μέσων και του διαδικτύου στην εποχή της παγκοσμιοποίησης.
- Διδάσκων: Ιωάννης Δίγκας
- Διδάσκων: ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ