Το μάθημα αποτελεί μάθημα εξειδίκευσης στις έννοιες των σύγχρονων τεχνολογιών συγκόλλησης, της αξιοποίησης των προϊόντων της παραγωγικής διαδικασίας και των επιδράσεών τους στο περιβάλλον.
Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος, ο φοιτητής / τρια θα είναι σε θέση να:
• Γνωρίζει και να έχει κατανοήσει τους τεχνοοικονομικούς συσχετισμούς μεταξύ της παραγωγής, της χρήσης και μετέπειτα διάθεσης των διαφόρων κατηγοριών συγκολλούμενων υλικών.
• Να έχει κατανοήσει τη σημασία της σύστασης, της δομής, των ιδιοτήτων και των σύγχρονων τεχνολογιών συγκολλήσεων που χρησιμοποιούνται για τη συνένωση διαφόρων υλικών σε σχέση με την μηχανική τους συμπεριφορά.

Να έχουν εξοικειωθεί με τις διάφορες εναλλακτικές λύσεις τεχνικών προβλημάτων με χρήση απλών ή συγκολλημένων υλικών και να δύνανται να τις αξιολογήσουνε και να επιλέξουνε την πλέον κατάλληλη προς εφαρμογή από τεχνοοικονομική σκοπιά.
• Να είναι σε θέση να επιλέξουνε και να εφαρμόσουνε τις καταλληλότερες θερμικές κατεργασίες πριν και μετά τη διαδικασία της συγκόλλησης προκειμένου να επιτευχθούνε τα βέλτιστα αποτελέσματα από άποψη ιδιοτήτων των παραγόμενων προϊόντων της συγκόλλησης.

i. Σύγχρονες προηγμένες διεργασίες κατασκευής συγκολλούμενων υλικών, τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματά τους και οι εφαρμογές τους.
ii. Πηγές ενέργειας, π.χ., ηλεκτρικές, χημικές (καύση μίγματος αερίων), μηχανικές κ.ά., που χρησιμοποιούνται στις σύγχρονες προηγμένες διεργασίες κατασκευής συγκολλούμενων υλικών, τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματά τους και οι εφαρμογές τους.
iii. Σύγχρονες μέθοδοι αντιμετώπισης των εναπομενουσών τάσεων οι οποίες παραμένουν στο εσωτερικό των συγκολλημένων υλικών μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας της συγκόλλησης.
iV. Σύγχρονες μέθοδοι αντιμετώπισης των σφαλμάτων που προκύπτουν στις συγκολλήσεις π.χ. ρωγμές, ασυνέχειες, εγκλείσματα, πόροι κτλ.
V. Σύγχρονες μέθοδοι μη καταστρεπτικού ελέγχου των σφαλμάτων που προκύπτουν στις συγκολλήσεις, π.χ., μέσω υπερήχων, ηλεκτρομαγνητικών πεδίων, κ.ά.